De vlucht en de eerste dagen

Eerst hadden we samen met een berg Chinezen en een nog grotere berg melkpoeder in het ruim de vliegreis naar Shanghai. Vier uur overstaptijd en vervolgens een vliegreis van Shanghai naar Denpasar. Na deze 19 uur in een vliegtuig weet ik één ding zeker, Chinese ondertiteling is echt Chinees voor mij. We stappen in de taxi bij een man waarvan we na vijf keer vragen nog steeds z’n naam niet verstaan. Het enige wat ik onthouden heb zijn al die scooters. Het lijkt net zand dat tussen je handen door loopt. Overal vinden ze wel een gaatje om doorheen te sjeezen. Absurd, maar wel een uitdaging, ook omdat ze hier links rijden.. Bij aankomst in de Vila ben ik blij met wat ik zie. Een leuk zwembadje, een mooie kamer, twee gezellige gasten die ons welkom heten en een eigen badkamer. Al lijkt de badkamer niet echt een paradijs, tot ik de douche aanzet. Die is dus beter dan de douche bij mij thuis! Na mezelf afgedroogd te hebben met m’n bloesje (Iets met gewicht besparen en je handdoeken in Nederland laten..) ben ik gaan slapen. De volgende ochtend was mijn wekker een hysterische Indonesische jongen/man (moeilijk te zeggen hier) kloppend op mijn raam met de wijze woorden: “scooter scooter” Ohja, die had ik besteld ja. Het is even wennen maar leuk om te doen. Lekker asociaal overal je “bike” tussen proppen en hopen op een goed einde (sorry papa en mama). Na een paar dingen geregeld te hebben met de huisbaas zijn we op zoek gegaan naar een sim kaart en hebben ook meteen maar de halve stad ontdekt, wat een zoektocht.. ’s Middags hebben we ergens aan t strand gegeten, zijn we over de kop geslagen in de veel te hoge golven en hebben we kennis gemaakt met nòg meer Duitsers waarna ik het gevoel krijg dat het een soort “must” is om als Duitser op Bali te zijn geweest. Ze zijn hier bijna met meer dan op een Zeeuw strand! Voel me direct thuis. Na ’s avonds voor de tweede keer uit eten te gaan weet ik het zeker, hier moet ik aan kunnen wennen. Morgen op zoek naar “dreamland beach”